HANNN op studiereis naar Learning City Fermo, Italië

Fermo is de hoofdstad van de Italiaanse provincie Fermo (regio Marche). Fermo is een mooi voorbeeld, dat ook een kleine gemeente zich tot een learning city kan ontwikkelen (in 2018). Het stadje beschouwt educatie als de belangrijkste factor voor sociale en economische ontwikkeling. Het beleid is dan ook gericht op het bevorderen van 'leren', zowel in een formele als in een informele context. 

Onze delegatie vanuit Nederland stond die dagen een uitgebreid programma te wachten. Natuurlijk kregen we eerst een korte rondleiding door de stad en bezochten we de stadsbibliotheek en het civic museum. Tevens hadden we een persoonlijke ontmoeting met de burgemeester, wat de betrokkenheid van de gemeente onderstreepte.

Via een aantal lezingen hoorden we meer over twee projecten die dankzij de learning city in de afgelopen jaren zijn gestart: het project 'Deaf Friendly City' en 'UNIPOP'.

'Fermo Deaf Friendly City" is een project dat tot doel heeft van Fermo de eerste Italiaanse stad te maken die gemakkelijk toegankelijk is voor dove bezoekers en toeristen. Het project is verdeeld in verschillende onderling verbonden acties: taalcursussen om werknemers in de sectoren toerisme, openbare diensten en gezondheidszorg basiskennis bij te brengen van gebarentalen, een opleiding tot 'dovenambassadeur', en de implementatie van een innovatieve software- en hardwareomgeving.
UNIPOP staat voor Università Popolar, universiteit voor volwassenenonderwijs . Aanleiding is de culturele armoede in Italië. Meer dan 31 miljoen Italianen (van de 60) lezen niet eens één boek per jaar. Een derde van de bevolking tussen 16 en 65 is niet in staat een korte zin te begrijpen of te schrijven. 40% heeft moeite om een eenvoudig krantenartikel te begrijpen. Een derde van de bevolking tussen 18 en 45 is analfabeet. UNIPOP streeft het opbouwen van een gemeenschappelijk geheugen na als een collectieve autobiografie van de stad en haar inwoners.

Daarnaast werd ook nog een bezoek gebracht aan zorgboerderij en restaurant Montepacini. Mensen met een beperking in de keuken, in de bediening, op het land en in het voetbalteam. De invalshoek op sociale inclusie was duidelijk. Bovendien wordt hier gewerkt aan verbetering van voedselsoevereiniteit, biodiversiteit, korte toeleveringsketen en ecologische duurzaamheid.

Het is mooi om te zien dat een learning city in diverse landen/regio’s op een andere manier kan worden opgepakt. Er is geen vaste structuur of een vastomlijnde checklist die voor alle learning cities geldt. Het is maar net hoe een regio of stad hier zelf op insteekt en op welk onderdeel en thema zij de nadruk leggen om hun inwoners tegemoet te komen. Het kan een positieve kapstok zijn voor partners om samen op te trekken vanuit eigen expertise!